احمد ناظر زاده کرمانی، فرزند محمد ناظر، شاعر، نویسنده و پژوهشگر معاصر کرمان (۱۲۹۲-۱۳۵۵ ه. ش) است . وی تحصیلات ابتدایی را در کرمان گذراند. سپس برای تحصیل در رشته ادبیات، به تهران رفت و در مدرسه دارالفنون که در آن زمان استادانی چون احمد بهمنیار کرمانی، بدیعالزمان فروزانفر و جلال الدین همائی، تدریس میکردند به تحصیل مشغول و پس از مدتی مسوول انجمن ادبی شد. پس از گذراندن این دوره در سالهای ۱۳۲۰ – ۱۳۱۹ در دانشکده افسری، دوران خدمت خود به پایان رساند و اولین خدمت اداری خود را در وزارت دارایی آغاز کرد و به پیشکاری دارایی کرمان منصوب شد. مدتى در وزارت کشور شاغل بود و آخرین سمتش در آن وزراتخانه معاونت فرماندارى تهران بود. از اهم مشاغل او شهردارى کرمان مىباشد. در انتخابات دوره شانزدهم که در ۱۳۲۸ انجام یافت ناظرزاده از طرف سیرجان وکیل شد و در دوره هفدهم نیز این سمت را احراز کرد و با جبهه ملى نزدیک شد و جزو فراکسیون جبهه ملى در مجلس بود . بعد از مرداد ۱۳۳۲ از وکالت عزل و تحت تعقیب فرماندارى نظامى وقت قرار گرفت.ارزشمند ترین تالیفات وی تحقیقی است درباره عمادالدین فقیه که به وسیله مرکزکرمان شناسی و مؤسسه سروش به چاپ رسیده است. این شخصیت دکترای ادبیات را نیز از دانشکده ادبیات تهران گرفت و در همانجا به تدریس مشغول شد، تا سال ۱۳۴۸ که به فرانسه رفت و دکترای جامعهشناسی ادیان را از دانشکده سوربن فرانسه اخذ کرد. در همان زمان نیز رسالهای در مذهب جعفری به زبان فرانسه نوشت که نشان دهندهٔ تسلط او بر زبان فرانسه بود.
دو مجموعه از اشعار وی به همت فرزندش انتشار یافته است .اشعار او به ۱۵ هزار بیت میرسد. آثار منثور ناظر زاده کرمانی گذشته از مقالات ادبی، تاریخی، اجتماعی، سیاسی و داستانهای تاریخی مثل، اختر، آوازهای جوانی، برتر از سیحون، رقص با خنجر، شام شوم، دختر شامگاه و شیرزاد یا گرگ جاده میباشد. نادره مرد (یادنامه مرحوم حاج میرزا عبدالحسین حجتی کرمانی) نیز از جمله آثاری است که با مشارکت دکتر ناظر زاده کرمانی و دکتر باستانی پاریزی منتشر شده است.
مرحوم احمد ناظر زاده کرمانی در جوار آستان مقدس حضرت شیخ صدوق و در قسمتی از آرامستان ابن بابویه میان مزار جهان پهلوان تختی و مرحوم دهخدا دفن شده است.